vrijdag 27 januari 2012

Zeventien.

En dat was het dan. Na dagenlang studeren, tot in de kleine uurtjes tentamenvragen leren, weken stressen, weinig slaap, was het dat dan. 17 minuten duurde het, om al die kennis uit mijn hoofd en in een tentamen te stoppen. Zeventien minuten. Zéventien. En daarvoor studeer je zeventien uren, dagen, maanden, jaren.

Maar na die zeventien minuten was het zeker nog niet afgelopen, gisteren. Integendeel: ik mocht wachten. Want naast al die leuke theoretische kennis, moet je als dokter wel wat meer in huis hebben. Zoals bijvoorbeeld praktische vaardigheden. Zenuwslopend! Samen met een studiegenootje zat ik van 9.17 tot 14.00u te wachten. En te wachten. En ondertussen het lijstje met handelingen door te nemen. En te twijfelen. En te stressen.
Om 14.00 'mochten' we dan eindelijk. We werden opgedeeld in tweetallen en mochten beginnen met een carrouselexamen. Hierbij begin je bij een station, doe je allebei een onderdeel van het examen en daarna ga je naar het volgende station. Onze examens zijn in tweetallen, omdat je bij lichamelijk onderzoek niet alleen een arts, maar ook een patiënt nodig hebt. Je studiegenoot dus. Examen doen betekent dan ook vooral: je heel vaak aan- en uitkleden, mensen die in je buik duwen en porren, mensen die op je gaan kloppen en datzelfde dan ook bij je studiegenoot doen. Nais. Vanochtend kreeg ik de uitslag: voor alle vaardigheden geslaagd! Nu kan ik dus met een gerust hart maandag beginnen aan mijn leuke co-schappen!

Tot die tijd doe ik leuke dingen. Zoals koken. Gisteren kookte (bakte) ik een worteltjestaart. En hij was, al zeg ik het zelf, best wel lekker! Er was vandaag nog een stukje over, dus dat heb ik opnieuw opgewarmd, en toen smaakte het nog beter, dus een volgende keer ga ik 'm eerst een tijd laten staan voor ik 'm serveer.

Ander leuk iets: ik keek gisteren Wie is de Mol. Mijn favoriete donderdagavondprogramma. Dat is ongeveer tegelijk met Wie is de Reisleider, ook een heel erg leuk programma. Dat laatste programma keek ik vanmiddag, onder het genot van het overgebleven stukje worteltjestaart, terug. Nu is RTL niet een omroep die bij mij bekend staat om zijn christelijke levenshouding, om het maar even zo te zeggen. Maar wat schetste mijn verbazing? Op een bepaald moment in het programma werd ineens, na Something in the Water, van Brooke Fraser (die zangeres van Hillsong, en dan vooral bekend van Hosanna), Follow You van Leeland gedraaid! Het gebeurt niet zo vaak dat ik achtergrondmuziek herken *want ik zit niet zo in de seculiere muziek*, maar dit was even een triomfmomentje. Er werd weliswaar in het liedje geknipt (namelijk: het woordje God werd eruitgehaald), maar toch. Er werd gospel gedraaid. Op RTL. Begint men dan eindelijk ook buiten het gospelwereldje in te zien dat niet alle gospelmuziek ouderwets is en van het Oh, happy day-gehalte is. Hoewel ík dat gehalte wel tof vind. Maar de gospelwereld is inmiddels net zo breed als de niet-gospelwereld. Good for me, want ik houd van muziek.

Anyway. Enjoy het bewuste liedje, het is erg mooi! Ik ga verder met genieten van mijn weekend (lees: Flikken Maastricht kijken)!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten