Ik geniet. Van een weekje pauze. Een weekje geen bevallende dames. Een weekje geen poli. Een weekje geen OK.
En ik verveel me. Ik verveel me suf. En ik bedenk telkens weer hoe leuk het is om arts in spé te zijn. En dus moet ik mijn tijd door zien te komen en me voor zien te bereiden op mijn weekje OK.
Vandaag ontdekte ik echter al dat je zelfs op je meest vrije dag nog een verkeerde planning kan maken. Ik mocht uitslapen van mezelf. Dat is zeker gelukt: om kwart over 10 besloot ik mijn warme bedje uit te stappen. Toen besloot ik cupcakejes te gaan bakken. Die waren rond 13.00u eindelijk klaar (dat is: uit de oven). Toen besloot ik de keuken op te gaan ruimen. Toen bedacht ik dat ik beloofd had voor mijn coachgroep van morgen iets lekkers mee te nemen. Dus dat betekende: shoppen of nog iets lekkers bakken. Ik besloot: ik maak cake. Appel-kaneelcake. Die staat, as we speak, in de oven. En ik bedacht dat mijn broertje morgen jarig is. Een kaartje is dan wel zo aardig. En ik heb kring vanavond. Dat moest ook nog voorbereid worden.
Uiteindelijk: is de keuken schoon, netjes en geordend. Staat de appelkaneelcake in de oven. Is het kaartje voor mijn broertje onderweg naar zijn bestemming. Is kring voorbereid. Zijn de cupcakes nog steeds niet versierd. En ben ik niet bepaald uitgerust.
Morgen is er weer een dag:).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten