Moenie weggaan nie

Ik huil niet om muziek. Ik huil niet om boeken. Ik huil niet om films. Maar dit stukje uit Kinderen geen Bezwaar maakte wel dat ik een traantje moest wegpinken..

Moenie weggaan nie
jy moet liewer vergeet-
maar
jy moet net onthou:
verby is verby
wis uit die tyd
van misverstand
en die tyd verspil
die aanhou probeer
om te vergeet
van die weggaantyd
gister het gebeur
moenie weggaan nie

Maar ...
ek belowe jou nou:
gepêrelde dou
juwele van reën
want so word ons een
ek sal die aarde verskuif
tot lank na my dood
met glans jou beklee
in goue lig doop
ek gee jou'n ryk
waar die liefde regeer
soos die liefde ons leer
in ons klein koninkryk
moenie weggaan nie

Kom luister na my:
in elke- dag- taal
vertel ek vir jou
'n liefdesverhaal:
twee mense leer
twee harte versmelt
een liefde ontvlam 'n tweede keer
ek vertel 'n verhaal
van 'n koning se nood
hy sterf van sy liefde
want weggaan is dood ...
moenie weggaan nie

Het jy al gesien-
hoe 'n verkluimde vulkaan
wat afgeleef lyk aan die brand kan slaan?
ek dink dit is waar
'n veldbrand wat brand
maak ryker die oes
as 'n ryk somersjaar
en kom die nag
verhelder die lug
as die rooi en die blou
in die aandskemer trou
moenie weggaan nie

So min bly nou oor:
ek huil nie meer
ek praat nie meer nie
ek wil nie meer nie
ek is nie meer nie
die lewe is leeg
is leeg sonder jou
maak my die skaduwee van jou skadu
maak my die eggo
van die woorde uit jou mond
van jou voetstap op die grond
moenie weggaan nie
Naar Ne me quitte pas van Jacques Brel

Nomnso Kalu

Mijn telefoon heeft een naam. Een echte, originele naam. Verrassend genoeg is het een naam die ergens ook wel een klein beetje bij mij past: Nomnso Kalu. Nu alleen nog uit zien te puzzelen hoe ik dat uit kan spreken! Het staat immers best wel cool om te kunnen zeggen dat ik op zoek ben naar Nomnso Kalu!

Bijzondere namen zijn mooi. Laatst was ik in Rotterdam en daar ging ik naar de Afrikaanse kerk. Dat was een heel fijne gemeente en wat me onder andere opviel, was dat er zoveel kindjes waren. Een van die kindjes, een doddig meisje van ongeveer 18 maanden, heette Amazing. Dat is toch mooi?

Om in Rotterdam te komen, moest ik reizen. Ik ben nog altijd geen gelukkige bezitter van een auto, dus dat betekende dat ik gezellig met de trein mocht. En gezellig werd het zeker *sarcasm*. Er was namelijk een voetbalwedstrijd. En zoals iedereen weet, is voetbal iets voor échte mannen. In Amersfoort werd het station (en dus ook de trein naar Rotterdam) overspoeld door échte mannen. Uitgedost in Feyenoordpakjes, omhuld met Feyenoordsjaals en daarbij ook nog eens Feyenoordonzin uitkramend. En die Feyenoordonzin is behoorlijk antisemitisch. Als dát de echte man is, geef mijn portie dan maar aan Fikkie! *Ik chargeer*.

Wat me overigens verbaasde, was dat antisemitische Feyenoordonzin is toegestaan. Maar ja, ze ontkennen de Holocaust dan ook niet.. Ze zijn alleen niet bepaald subtiel over hun ideeën over joden. Bah, ik word echt een beetje moe van het continue bashen van mensen met een andere culturele, religieuze of financiële achtergrond. En als het maar in een ontspannende setting is, heet het vrijheid van meningsuiting. Al doe je een boerka aan tijdens carnaval. Al schreeuw je onderweg naar een Feyenoord-Ajaxwedstrijd de meest gruwelijke verwensingen richting joden. Wij zijn Nederlanders, wij zijn tolerant.

Gelukkig maakte de dag zelf erg veel goed. Ik was dus in die Afrikaanse kerk en de mensen waren zó hartelijk! We werden aan alle kanten begroet, iedereen heette ons welkom, het was tof. De muziek was ontzettend mooi, alleen was het de bedoeling dat je mee ging dansen bij de aanbidding. Gelukkig was ik samen met een andere Nederlandse vriendin, nu vormden we samen een wit, stilstaand eilandje temidden van al die heerlijk dansende mensen! Het was af en toe wel even puzzelen: de voertaal was Frans. Dat kan ik niet. Gelukkig werd er Engels getolkt!

Ik ben echt dol op internationale kerkdiensten. Ik vind het tof om in het Engels te zingen. Het feit dat er niet in mijn moedertaal gesproken wordt, maakt dat ik beter oplet. En de sfeer is er zó tof!

Ik vind het heel gaaf om te zien dat God echt niet alleen op ons beperkte stukje wereld is. Het laat me zien dat God groter is dan ik denk. Dat Hij ook specialer is dan ik denk. En dat ik, keer op keer, te beperkt van mijn grote God denk!