Volgens mij heb ik een nieuw persoonlijk record gevestigd: ruim twee maanden radiostilte. Met af en toe een soort van ruis, wanneer ik wel andere weblogs las. Dat stelde jou als lezer vast gerust: I'm still there! En ik ben nog niet vergeten hoe internet werkt. En eigenlijk vond ik het wel lekker, op internet consumeren zonder te produceren!
Gisteren was ik bij een vriendin, C. Zij is pas vanuit het dorp van onze ouders verhuisd naar de grote stad en we hadden elkaar door onze drukke roosters al een tijd niet gezien. Spontaan bedachten we: we gaan winkelen in BataviaStad! En het was heerlijk. We hebben lekker op ons gemakje geslenterd, genoten van alle mensen die we bekeken, in de zon gezeten en vooral ook geshopt. In de eerste winkel kwam ik een enorm leuk jurkje tegen: strapless, grijs, ballonmodel. Heel cute, en hij paste precies. Alleen, strapless is niet helemaal mijn ding, dus besloot ik er nog even over na te denken. Vervolgens nog een stuk of zes jurkjes gepast, waarvan één poging tot passen (normaal heb ik maat S/36. Maar het S-je paste niet over mijn heupen. Dus maar een L proberen. Ook geen succes. De XL dan maar. Die zat. Maar daar hadden we dan ook alles mee gezegd, optimaal was het niet..), maar allemaal was het nét niet. Ze maakten me 16 (terwijl ik toch echt 22 ben), ze stonden niet zo mooi als ik dacht, of ik vond het niet mooi genoeg om mijn geld aan uit te geven. En het eerste jurkje bleef maar spoken. Dus aan het einde van onze winkelenergie, besloot ik 'm dan toch maar te kopen. En zo komt het dat ik net lekker buiten zat, in de zon, met mijn nieuwe jurkje!
Nou, na ons shoppingavontuur besloten we om bij haar huis nog even gezellig wat te drinken, te eten met haar huisgenootjes en 's avonds naar een worshipdienst te gaan. We hebben fijn gekletst, onder andere over vriendschap. Het feit dat je sommige vrienden jaren niet spreekt. Zo hadden C. en ik lang geleden een hechte vriendschap, maar zijn we door allerlei zaken uit elkaar gegroeid. En nu hebben we weer een goede band. Bijzonder, dat je een vriendschap opbouwt, dan elkaar tijden niet spreekt, en vervolgens toch weer op dat oude niveau verder kan gaan! Samen besloten we dat dat wel onder de noemer 'goede vriendschap' valt. En wat ben ik blij met al die lieve vriend(inn)en die ik heb!
Toen ik, na een lange en leuke dag (met als enige minpuntje weer eens migraine) op het station kwam, reed de trein nét voor mijn neus weg. Ik ging dus maar heerlijk met mijn boekje zitten lezen, maar zo 's avonds laat voelde dat toch niet helemaal veilig. kHeb m'n boekje dus maar weggelegd en ben weer lekker mensen gaan kijken. Op een bepaald moment ging er een meneer naast mij zitten, die aan mij vroeg of ik ook van Opwekking kwam. Nou nee, dat kwam ik niet. Maar we hadden vervolgens wel een leuk gesprek over Opwekking, zending, evangelisatie en stichting Gave. Want, vertelde deze man, daar had hij jaren voor gewerkt, totdat het AZC waar hij werkte, sloot. En nu zat hij zonder werk. Maar op Opwekking was er werk in overvloed!
Net toen het gesprek een beetje stokte, kwam mijn trein aanrijden. En met een 'leuk je te ontmoeten, goede reis nog', namen we afscheid. 's Avonds reizen is zóveel gezelliger dan overdag!
